Αγώνα/αλλαγή κάνουμε ρε μάνα, δεν βράζουμε ροβύθια

Κακά τα ψέματα, η αλλαγή είναι τόσο δύσκολη όσο και ο αγώνας κατά της αλλαγής, ή μήπως το αντίθετο: ο αγώνας κατά της αλλαγής είναι τόσο εύκολος όσο και η αλλαγή η ίδια; Δεν ξέρω, κουράστηκα και λέω να αλλάξω κανάλι. Όμως για ένα είμαι σίγουρος, πως όλοι πιστεύουμε ακράδαντα στην αυθεντία μας για την αλλαγή ή για τον αγώνα εναντίον της.
Πώς αλλιώς να εξηγήσω όλους αυτούς τους υπουργούς/διευθυντές/γραμματείς που αποφασίζουν για την αλλαγή (ουφ βαρέθηκα πια με αυτή τη λέξη) εν ριπή οφθαλμού –σίγουρα καθώς πλένονται, εάν κρίνω από τα αποτελέσματα. Προσωπικά τραγουδάω και το ίδιο θα συστήσω σε όλους αυτούς τους καλούς ανθρώπους. Μα είναι δυνατόν; Πανεπιστήμια με δίδακτρα; Ίσως εάν οι γονείς μου είχαν κάνει οικονομίες επειδή δεν έκανα ιδιαίτερα όταν ήμουν στο Λύκειο, ή εάν δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα αλλά υψηλόβαθμα στελέχη σε κάποια πολυεθνική εταιρία στις ΗΠΑ, ή ακόμα εάν το καινούργιο πανεπιστήμιο μπορούσε να ιδρυθεί στο νησί που μένω και έτσι δεν θα έπρεπε να ψάξω για καινούργιο σπίτι, τότε ίσως να ήθελα να δω πανεπιστημιακά μαθήματα επί πληρωμή. Δυστυχώς όμως δεν… και έτσι συνεχίζω σε αυτό που αποκαλείται ελληνικό πανεπιστήμιο.
Πώς επίσης να εξηγήσω και όλους αυτούς που δυναμικά, με καδρόνι στο ένα χέρι και λεηλατημένη ηλεκτρική συσκευή στο άλλο, αγωνίζονται υπέρ της διατήρησης αυτής της αρρωστημένης κατάστασης; Διότι ήμουν μπροστά όταν συνέβαινε: καταστήματα με ηλεκτρικά ήδη, κλειδαμπαρωμένα, ζούσαν ιστορικές στιγμές (βλέπε Ρωμαίοι και Βάνδαλοι, Ευρωπαίοι και Ούνοι και Βυζαντινοί και Τούρκοι) ενώ το βιβλιοπωλείο «Παπασωτηρίου» λειτουργούσε κανονικά. –Αηδία! Τι να πάρει άλλωστε κανείς από ένα βιβλιοπωλείο;…αν και το τελευταίο έχει πολλά έντυπα με εικονίτσες και σχεδιάκια… αλλά εδώ κάνουμε αγώνα!! Αγωνιζόμαστε υπέρ των κομμάτων στα πανεπιστήμια τα οποία διοργανώνουν πολύ όμορφες εκδρομές και μας γεμίζουν με πολύχρωμες αφίσες και γουστόζικα συνθηματάκια στις εκλογές, αγωνιζόμαστε για τους καλούς καθηγητές που διαγωνίζονται με ευγενή άμιλλα στο κόψιμο των φοιτητών, αγωνιζόμαστε για μεγαλύτερο αριθμό άχρηστων συγγραμμάτων που ισχυροποιούν την δωρεάν Παιδεία και τέλος αγωνιζόμαστε για την παραγωγή ανειδίκευτων ανέργων με πτυχίο πανεπιστημίου!
Έτσι λοιπόν και εγώ κουρασμένος (κουράστηκα που ξύπνησα και μάλλον θα την «ξαναπέσω») από τις αλλαγές και τους αγώνες, αλλάζω τα κανάλια στην τηλεόραση πιο γρήγορα και από τον ίσκιο μου. Χεχε το ιδιότυπο αυτό όπλο μου δίνει με την απλοχεριά ναρκωτικού τη δύναμη που μου λείπει από την καθημερινότητα. Είμαι σίγουρος πως αυτό το εμπροσθογεμές καριοφίλι ποτέ δεν θα ξεμείνει από βόλια απεμπλουτισμένου ουρανίου.