Wednesday, September 06, 2006

Όνειρα γλυκά















Για χρόνια τώρα το βλέμμα κενό,
Στυλωμένο σε σκέψεις μακρινές.
Προσπερνα τις εικόνες, το πληγώνουν.
Αποφεύγει τα όνειρα.Δεν κράτησαν ποτέ

Πολύ μικρό για να ζει με αναμνήσεις
Πολύ μεγάλο για εφηβικές επιθυμίες
Πλανάται κάπου ανάμεσα χαμένο
Πολύ νωρίς, πολύ αργά, λες κι έχει σημασία.

Γι’ άλλη μια φορά βαραίνει, κουρασμένο
Γι’ άλλη μια φορά σκοτώθηκε η ώρα
Στο παράθυρο διακρίνει φώς, ξεμένει από νύχτα
Μην έχοντας που να πιαστεί, και πάντα άδειο
Σβήνει και πάλι, καρφωμένο στο κενό.
Και πάλι ματωμένο.

Καληνύχτα σας

7 comments:

Θεριό Ανήμερο said...

"Στο παράθυρο διακρίνει φώς, ξεμένει από νύχτα"
Κοίτα να δεις
Η νύχτα πάντα είναι δύσκολη για μας
Θυμάσαι, πίνεις, νοσταλγείς, βαρυγκομάς
Κοίτα να δεις
Θέλει κουράγιο το σκοτάδι της ζωής
Σκέψου πως θα 'ρθει κάποια ώρα το πρωί

Γείτων said...

Καλημέρα Θεριό! Μου αρέσει όταν ένα κείμενο το αντιλαμβάνεται ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Εγω εννοούσα λέγοντας "ξεμενει απο νύχτα" ότι τελειώνει η νύχτα που το κάλυπτε και αποσύρεται ηττημένο, φοβισμένο από το φώς, όχι ότι τελειώνει η μέρα!
Αλλά μου άρεσε πάρα πολύ τώρα που είδα ότι μπορείς να το κοιτάξεις και αντίστροφα! :D

sorry_girl said...

Δύσκολες ώρες.Αυτές της νύχτας λέω..όμορφο.

homelessMontresor said...

Πολύ νωρίς, πολύ αργά, λες κι έχει σημασία.

Μααααα αφού ο χρόνος δεν υπάρχει, είμαστε σκλάβοι σε κάτι ανύπαρκτο! Εκτός θέματος είμαι πάλι!

Γείτων said...

sorry: Δυσκολες πανάθεμά τες, δυσκολες...

Αστεγουλα: Δυστυχώς υπάρχει ο χρόνος, απλά όταν παραιτηθείς δεν έχει σημασία πλέον.

Gatina said...

...ματωμένο από κάθε φαλλική διείσδυση. Πού είναι η πολυπόθητη μοναχικότητα;...

Μιάου dear γείτον.

Γείτων said...

...Eγκεφαλικές είναι οι διεισδύσεις που ματώνουν τα βλέμματα. Η ποιητική μνήμη, ευχή και κατάρα. Αλίμονο. Ευχή δεν είναι πια γι αυτό το βλέμμα...