Saturday, September 09, 2006

Πόσο πάει;


Η ώρα είναι 5:30 μμ. Κατηφορίζω στην Αγγελάκη η οποία είναι ήδη κλειστή και έχουν αρχίσει να γίνονται οι προετοιμασίες για την σημερινή πορεία. Στο αριστερό πεζοδρόμιο μετράω 7 αστυνομικά λεωφορεία. Στα δεξιά έχουν αρχίσει να μαζεύονται οι Αστυνομικές δυνάμεις. Άλλοι με μπλε και άλλοι με πράσινες στολές κάθονται στα πεζούλια ενώ μπροστά τους έχουνε ακουμπήσει τον εξοπλισμό. Κλείνω λίγο το οπτικό μου πεδίο και βλέπω πλέον μια σειρά από λευκά κράνη, γκλομπ, ασπίδες και αλεξίσφαιρα. Στο κέντρο του δρόμου αγκαλιασμένοι, χαμογελαστοί φοιτητές και φοιτήτριες πηγαίνουν προς το σημείο συγκέντρωσης για την έναρξη της πορείας. Προχωρώντας λίγο πιο κάτω, βλέπω άλλα 8 λεωφορεία και ήδη έχουν αρχίσει να μου φαίνονται πάρα πολλά για ένα οικοδομικό τετράγωνο. Στρίβω κάτω στην λεωφόρο Στρατού(όνομα και πράμα σήμερα) και βλέπω άλλα 25 πριν σταματήσω το μέτρημα....

Πιάστηκε η καρδιά μου, ανέβηκαν οι παλμοί μου, με έπιασε ένα σφίξιμο στο λαιμό. Εικόνες από παλιότερες πορείες άρχισαν να ξαναπερνούν μπροστά απ’ τα μάτια μου. Τι θα γίνει πάλι απόψε; Πόσα περιστατικά ωμής, εν ψυχρώ βίας θα έχουμε; Πόσες συγκρούσεις μεταξύ πολιτών και δυνάμεων καταστολής; Μεταξύ ανθρώπων και ανθρώπων; Πόσους «ελαφρά τραυματισμένους» θα μετρήσουμε στο τέλος της βραδιάς; Πόσους βαριά; Πόσα κεφάλια ανθρώπων θα ανοίξουν σήμερα; Πόσα χτυπήματα από γκλομπ θα έχουν δεχθεί; Πόσοι αστυνομικοί θα πληρωθούν και πόσα σπίτια θα κλείσουν; Πόσοι ξύπνησαν σήμερα, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, με μικρές χαρές και μικρά προβλήματα σαν εμένα; Πόσοι δεν θα γυρίσουν το βράδυ σπίτι τους;Που θα ξυπνήσουν αύριο; Σε ποιό νοσοκομείο, σε ποιό κρατητήριο, σε ποια μονάδα εντατικής θεραπείας; Πόσες μητέρες θα κλάψουν; Πόσοι ερωτευμένοι θα δουν ότι πιο πολύτιμο έχουν στον κόσμο,τον άνθρωπό τους, αιμόφυρτο και δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα; Πόσοι άνθρωποι δεν θα λυπότανε ακόμα και ένα πληγωμένο γατάκι στο δρόμο; Γιατί δεν θα το σκεφτούν αυτό όταν θα κατεβάζουν το οπλισμένο χέρι τους πάνω σε ένα ακάλυπτο, ανθρώπινο κεφάλι;

Σήμερα θα μιλήσει ο πρωθυπουργός. Σήμερα θα μάθουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο. Σήμερα θα αντιδράσουμε σε αυτό. Κάποιοι θα τραυματιστούν, και κάποιοι θα πλουτίσουν. Και τα ερωτήματα αρχίζουν να με βομβαρδίζουν και πάλι. Πόσοι «δημοσιογράφοι» δεν θα αφήσουν ούτε για ένα δευτερόλεπτο την κάμερα βοηθώντας κάποια άτυχη κοπέλα που θα ποδοπατείται (η θα ξυλοκοπείται), για να εισπράξουν αύριο μία χοντρή επιταγή; Πόσοι γιατροί θα ζητήσουν φακελάκια για να την χειρουργήσουν μετά; Πόσο συνάλλαγμα θα αφήσουν τα άτυχα σημερινά θύματα σε αυτήν την πόλη; Πόσοι Αστυνομικοί θα ήθελαν να είναι από την άλλη πλευρά της πορείας αλλά δεν το κάνουν για να μην χάσουν την δουλεία τους; Πόσοι διαδηλωτές δεν θα ήθελαν να είναι στην πορεία, αλλά πρέπει να πρωτοστατήσουν για λόγους image; Πόσοι είναι «αληθινοί» και πόσοι είναι απλές πουτάνες, που ξεπουλιούνται παίζοντας αυτούς τους ρόλους σήμερα, για λίγα χρήματα ή για μια «δημόσια εικόνα» και λιγάκι δόξα; Για μία καλύτερη θέση στο Αστυνομικό σώμα ή στις φοιτητικές κομματικές παρατάξεις; Και ποιοι στην ουσία κρύβονται πίσω από τις συγκρούσεις που θα γίνουν; Απλοί πολίτες ή μήπως το γνωστό πεντάγωνο: γνωστοί/άγνωστοι-αστυνομία-εφοπλιστές-ΜΜΕ-πολιτικοί;

Γιατί συμβαίνουν κάθε φορά όλα αυτά; Για ποιες αξίες; Είναι ή δεν είναι η Ανθρώπινη Ζωή το μόνο πράγμα που έχουμε, το μόνο πράγμα που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε, το μόνο πράγμα που αν χάσουμε, όλα τα άλλα παύουν να υπάρχουν; Είναι ή δεν είναι η Ανθρώπινη Ζωή η υπέρτατη αξία; Πόσο την κοστολογείτε; Πείτε μου. Θέλω να ξέρω πόσο πάει. Αλήθεια σας λέω. Αν μπορούμε έστω και να εξαγοράσουμε την ανθρωπιά σας, θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε. Τι σκατά και ΠΟΣΑ θέλετε να μαζέψουμε και να σας δώσουμε για να προσπαθήσετε να καταστρέψετε λίγες ζωές λιγότερες αυτή τη φορά;

23 comments:

Gatina said...

Γείτονα,

Το γεγονός πως η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη, αυτοί το αντιλαμβάνονται λανθασμένα - σαν η αξία της να είναι μηδενική.

Και τελικά σκέψου, μήπως είναι έτσι. Όταν δεν μπορούμε να προσδιόρισουμε την τιμή κάποιου μήπως τελικά δεν υφίσταται τιμή;

(Αν έχεις δει την ταινία.)
Ο Γενναίος πάντως είχε ζωή και κόστιζε ακριβά.

The Motorcycle boy said...

Η αξία της ανθρώπινης ζωής εκτιμάται ανάλογα με τον αριθμό των διαφημίσεων που θα προσελκύσει η απώλειά της στα κεντρικά δελτία ειδήσεων. Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας.

Anonymous said...

still no english version.. I'm very disappointed..:(

homelessMontresor said...

Έχεις απλά δίκιο και δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω. :-(

Γείτων said...

Γατίνα και MBoy εύχομαι να μπορούσα να διαφωνήσω αλλα δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα.
Homeless μακάρι να μην είχα...
τελικα ζώα που τρωγόμαστε μεταξύ μας είμαστε:(

marl(t) said...

γείτων,φταίει μάλλον το πεπερασμένο της ώρας αλλά έκανα λάθος και ανέβασα το σχόλιο που ήθελα να κάνω εδώ στο προηγούμενο αποχαιρετηστήριο post του Στασυμ. Αν θες ρίξε του μια ματιά...

Γείτων said...

Kinga, there will never be an english version for this site. I dont think you would be interested anyway, but here are your alternatives. You can either learn Greek, or use
http://babelfish.altavista.com/ . Have a nice day, and keep the chin up

Θεριό Ανήμερο said...

Νομίζω ότι τα γεγονότα ήρθανε να λύσουν όλες σου τις απορίες...

Γείτων said...

Δυστυχώς θεριό μου δυστυχώς....

Anonymous said...

Συγκινητικό το post του φίλου μας του Γείτονα. Οι στρατιές των δυνάμεων καταστολής σε μια “δημοκρατία” μόνο αντιφατικά συναισθήματα μπορούν να γεννήσουν. Όλος όμως αυτός ο προβληματισμός είναι καινούριος και, κυρίως, είναι γνήσιος; Το άγχος που φαίνεται να αναβλύζει προκλήθηκε για πρώτη φορα χθες-προχθές και το ερώτημα για την αξία του ανθρώπου δεν είχε ξανατεθεί ποτέ;
Είναι πραγματικά παράξενο που ένας ενήλικας – νέος, έστω - θέτει παρόμοια ερωτήματα, με γλαφυρό ομολογουμένως τρόπο. Ερωτήματα που ταιριάζουν σε μαθητη της τρίτης Λυκείου – το πολύ. Κι αυτό γιατί η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή, μονολεκτική: εξαρτάται. Εξαρτάται, λοιπόν, η αξία του ανθρώπου και της ζωής του από διάφορους παράγοντες: απ' την εθνικότητά του, την οικονομική του επιφάνεια, την κοινωνική του θέση κλπ. Εξαρτάται ακόμα και από τυχαίες συγκυρίες ή συμβολικές αξίες που μπορεί να περιβληθεί. Ζούμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης και τα πάντα -ΤΑ ΠΑΝΤΑ- μπαίνουν στο παζάρι, στο χρηματιστήριο. Μαζί και η ανθρώπινη ζωη. Αλλά ας μην αναθεματίζουμε την εποχή μας, δεν είμαστε οι εφευρέτες του αμοραλισμού, πάντα ήταν έτσι. Πάντοτε ο ανθρωπος αποτελούσε μέρος του συλλογικού κατασκευάσματος που λέγεται κοινωνία, η οποία εκτιμούσε με διαφορετικό τρόπο τα μέλη της.
Το θέμα είναι τεράστιο και δεν υπάρχει ελπίδα να καλυφθεί ούτε μέρος του σε ολόκληρο το blog. Ο φίλος Γείτονας με ξέρει ως μηδενιστή βωμολόχο (με κόπο και ακάματες προσπάθειες ετών έχω κατακτήσει αυτή τη θέση στην κλίμακα των αξιών του) και πιθανότατα διαφωνεί με μένα (πράγμα που, φυσικά, με τιμά), γι' αυτό θα κάνω την έκπληξη λέγοντας ότι παρά τα όσα έγραψα και πιστεύω ακράδαντα, είμαι παράλληλα αισιόδοξος: έχω την πεποίθηση πως η ανθρώπινη κοινωνία με μικρά μικρά βηματάκια, πάντα δειλά και συχνά με παλινδομήσεις, προχωρά προς το καλύτερο. Αν θα επιτύχει ποτέ την Ουτοπία ή θα αυτοκαταστραφεί δεν το ξέρω. Ξέρω όμως πως προτιμώ το σήμερά, με τα μύρια προβλήματά του, από τον κόσμο στον οποίο έζησαν οι πρόγονοί μου, ακόμη και οι παππούδες μου. Και ελπίζω και 60-70 χρόνια το ίδιο να λένε και τα δικά μου εγγόνια.

Γείτων said...

Δε σε ήξερα ποτέ ως μηδενιστή βωμολόχο φίλτατε Don.Και ούτε διακρίνεται στο σχόλιό σου κάτι τέτοιο,μην ανυσηχείς. Στο σχόλιο διακρίνεται η ιδιότητα με την οποία σε ήξερα. Ως ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ βωμολόχο δηλαδή. Θα ήμουν πολύ περίεργος να δώ αν οι υπολογισμοί σου για την αξία της ανθρώπινη ζωή θα παρέμεναν οι ίδιοι, εαν επρόκειτο για την ζωη των παιδιών ή των εγγονιών σου (τα οποία με παράδοξα μεγάλη βεβαιότητα,για την ηλικία σου, αναφέρεις ότι θα αποκτήσεις. Ω ναι ακομη και αυτή η υπόθεση δείχνει στυγνό υπολογισμό).
Εύχομαι βέβαια να μην συμβεί κάτι τέτοιο.Καλή συνέχεια στην άνοδο της ζωης σου στο παγκόσμιο χρηματιστήριο, και προσοχή στα αναπάντεχα κραχ (και στις μεγάλες φούσκες με τις ακόμη μεγαλύτερες δηλώσεις που κάνουν πριν σκάσουν).

ΥΓ."Το άγχος που φαίνεται να αναβλύζει προκλήθηκε για πρώτη φορα χθες-προχθές και το ερώτημα για την αξία του ανθρώπου δεν είχε ξανατεθεί ποτέ;"

Το ότι μια ανυσηχία εμφανίσθηκε δημόσια χθές δεν σημαίνει ότι χθες προκλήθηκε. Χθες προβλήθηκε μάλλον θες να πεις. Και να που σήμερα κάποιος προσβλήθηκε. Δε πειράζει. Κι αυτό καλό είναι

Anonymous said...

Ζούμε σε μια εποχή ημιβαρβαρότητας, πλαστής ελευθερίας και άγονης ηθικολογίας. Έτσι, οι κοινωνικές συμβάσεις με τις οποίες έχουμε όλοι μας ανατραφεί και μας δεσμεύουν δε μου επιτρέπουν να αναπτύξω το λεκτικό μου οπλοστάσιο και να κεραυνοβολήσω τον αγαπητό μου Γείτονα, μια και με διαβάζουν ξένοι, και κυρίως, μέλη του ωραίου φύλου. Επιφυλάσσομαι, όμως, για τις κατ' ιδίαν συναντήσεις μας που θα το ξεδιπλώσω με πλήθος ρητορικών επιχειρημάτων και χειρονομιών.
Θα τονίσω μονάχα ορισμένα σημεία:
1) Το θέμα των απογόνων είναι καθαρά συμβολικό, για όσους φυσικά το αντιλαμβάνονται. Αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορεί να λάβει πραγματικές διαστάσεις στο μέλλον, ακόμη και στο απώτερο. Τίποτα δε συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου παρά τα όσα πρεσβεύει (ή άραγε ελπίζει;) ο φίλος Γείτονας. Δεν θα επεκταθώ σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τα οποία είμαι σε θέση να γνωρίζω και ζητώ το θέμα να λήξει εδώ. Τελεία.
2)Προκλήθηκε- προβλήθηκε - προσβλήθηκε. Ομόηχες λέξεις που δημιουργούν μια μάλλον ποιητική τελευταία παράγραφο (ή συνθηματική - ανάλογα με τα γούστα του καθένα) αλλά αδυνατούν να αποδώσουν σαφές νόημα. Οπωσδήποτε δεν προσβλήθηκα με τίποτα από όσα έγραψες φίλε Γείτονα.
3)"ανησυχία" είναι η σωστή λέξη

Γείτων said...

0.5)"Δεν θα επεκταθώ σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τα οποία είμαι σε θέση να γνωρίζω και ζητώ το θέμα να λήξει εδώ. Τελεία."

Ουδέποτε υπήρξε υπολογιστής που δεν μετατρεπόταν σε εκβιαστή, ελλείψη καλύτερων επιχειρημάτων.

1) Το απώτερο μέλλον, αν πράγματι βλέπεις τη ζωή ως χρηματηριστιακό συνάλλαγμα, δεν είναι πιο βέβαιο απο μια πρόβλεψη για μία διακύμανση κάποιας μετοχούλας στο,ίδιο, απώτερο μέλλον.

2) Ασάφεια δεν είναι ό,τι δεν καταλαβαίνεις μόνο εσύ, και απ' ολους όσους λες οτι διαβαζουν (ευαίσθητο φύλο κλπ) δεν είδα να μην κατάλαβε και καποιος αλλος. Οπότε σε παραπέμπω στο προηγούμενο ποστ του Ισοβίτη (η τελευταία παράγραφος του οποίου είναι και ο λόγος που δεν θα συνεχίσω τον διάλογο)

3) Μου αρέσει που απάντησες στα "κεντρικά" σημεία του σχολίου μου
σε παρέπεμψα στο προηγούμενο ποστ; Α ναι. Σε παρέπεμψα...

Stasym said...

Πάντως, αν πραγματικά, Don_Arnaiz, έχεις όρεξη για καβγά σε κάποιο blog, πες το μου για να σε παραπέμψω σε άλλα, που θίγουν ακόμη και υπαρξιακά ζητήματα. Εκεί τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται να πιάνεσαι από το τίποτα και να ξεκινάς καβγά. Θα είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα για σένα, σ'το υπόσχομαι!

Γείτων said...

Don Τελευταία πρόταση της 2ρης παραγράφου εννοούσα (στο ποστ του Ισοβίτη ντε!).Είσαι που είσαι λίγο αργός(στους υπολογισμούς της αξίας της ζωής των άλλων ντε!), αν σε μπερδέψουμε κιόλας αστα να πανε...

Στασυμ δεν έχει όρεξη για καυγά μωρέ. χαρούλες κάνει! Αλλά η πρότασή σου είναι πολύ καλή και λέω στο εξής να τον στέλνω για κατούρημα σε άλλα περιβόλια

Περαστικος said...

Εν ολίγοις κύριε Don_Arnaiz μιας και ζούμε στην εποχή που όλοι βγάζουν "την αορτή τους στο κλαρί" (φράση του Νικόλα) ας την βγάλουμε κι εμείς βρε αδερφέ...

Ανησυχίες, ψευτοεπαναστατικές σκέψεις, σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, ιδεολογίες και φούμαρα, κριτική και αμφισβήτηση όλα μέχρι τα 18. Όλα τα αποκηρύσσουμε για να μπούμε στο club των υγιών ενηλήκων (κάτι σαν εβραϊκό bar mitsva).

Καλό κι αυτο. Αλλά μάλλον δεν θα πάρω. Ευχαριστώ αλλά καλύτερα τρελός παρά συγκαταβατικός θεατής εγκλημάτων.

Anonymous said...

Φιλαράκο δον αρμένιε, που μας γράφεις και με υφάκι δοκιμιακό, ομόηχες λέξεις είναι το όμως και ο ώμος, όχι το προκλήθηκε και το προσβλήθηκε. Για μόστρα τα χεις τα αυτιά ρε σουκλεμέ; Τα υπόλοιπα που λες απλά σε ξευτιλίζουν. Μπράβο σου. Τράβα ψόφα τώρα να κερδίσουν αυτοί που λες πως σε πουλάνε στα παζάρια κάνα δίευρο να πιουν έναν γκαϊφέ
Δον Κιχώτης
και άλλες πίπες ψευδώνυμα..

Ισοβίτης said...

Ανώνυμε δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κάνεις προσωπική επίθεση στον Don_Arnaiz. Τουλάχιστον αυτός είχε το θάρρος και το ψώνιο να χρησιμοποιήσει ως ψευδώνυμο ένα όνομα από ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσα να στο συστήσω να το διαβάσεις όμως φοβάμαι πως δεν τα πας και τόσο καλά με τη λογοτεχνία.
Για να γίνουμε και λίγο σοβαροί τώρα: Δεν έχω κανένα πρόβλημα να γράφει κανείς ανώνυμα τις σκέψεις του. Τα σχόλια όμως με υβριστικό χαρακτήρα θα σβήνονται αμέσως από εδώ και πέρα. Νομίζω πως ο Στάσυμ το εξήγησε αρκετά καλά λίγο πιο πάνω.

Γείτων said...

Λοιπόν. Καταρχάς καλημέρα σε όλους.

Περαστικέ με την θέση σου συμφωνώ απόλυτα.

Δον Κιχώτη το ότι αυτές οι δύο λέξεις δεν είναι ομόηχες, φυσικά συμφωνώ. Είναι σαν να λέμε ότι η μακαρονάδα είναι μπιφτέκι.Δεν το επισήμανα διότι προσπάθησα να μην πιάνομαι απο τέτοιες λεπτομέρειες διότι ακόμα θα έγραφα αν το έκανα. Πέραν αυτού όμως το υπόλοιπο σχόλιό σου είναι όντως υβριστικό.

Υβριστικά είναι και τα 2 σχόλια του Don, όπως και το σχόλιο του στασυμ, και τα δικά μου αλλα και του περαστικού. Όλα εμπεριέχουν ειρωνία και προσβολές (σε πολλά σημεία σε προσωπικό επίπεδο), ασχετα με το γεγονός ότι τα δικά μας είναι γραμμένα "με το γάντι"

Με ενοχλούν οι προσβολές και με ενοχλεί ακόμη περισσότερο όταν βλέπω ότι ξεκινώντας με πολύ καλή διάθεση ενα κείμενο, κατέληξα και εγώ να τις χρησιμοποιώ.Οπότε,

Ισοβίτη, όπως καταλαβαίνεις με το σχόλιό σου συμφωνώ απόλυτα. Έρχομαι να προσθέσω ότι ούτε εγώ έχω πρόβλημα με τους ανώνυμους, αλλά θα τους παρακαλούσα να βάζουν ενα nickname στο τέλος για να μπορω να τους διακρίνω αν ξανασχολιάσουν. Καταλήγω στα εξής.

Αυτή η κατάσταση δεν μου αρέσει. Στα 10-12 ποστ που έχω κάνει, προκύπτει πρώτη φορά.
Στο εξής ΚΑΘΕ υβριστικό, ειρωνικό,σαρκαστικό σχόλιο θα σβήνεται.

Τέλος, επειδή μόνο προβλήματα δημιουργήθηκαν, παρακαλώ τον Don Arneiz εάν αποφασίσει να ξανασχολιάσει να είναι ευθύς μιλώντας μόνο για την άποψή του για το θέμα. Δυστυχώς όταν υπάρχουνε υπαινιγμοί "ανάμεσα στις γραμμές", θα αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε και τις γραμμές

ΥΓ. Το ότι κάποιοι από εμάς γνωριζόμαστε προσωπικά, δεν σημαίνει ότι η εν λόγω οικειότητα θα διαφαίνεται σε όλες τις δραστηριότητες μας.Σε κάποια θέματα απλά αποσυντονίζει.

Stasym said...

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινάμε και τις διαγραφές - μικρές και χαριτωμένες απειλές. Γενικά συμφωνώ με τη διαγραφή των προσβλητικών - υβριστικών comment, αλλά όχι τώρα που στο παιχνίδι των σχολίων μπήκαμε όλοι μας. Αν τώρα δω διαγραμμένο comment κάποιου ανώνυμου σε αυτό το post, ειλικρινά θα με πειράξει. Ας κρατήσουμε αυτό το... μέτρο ασφαλείας, αν είναι πια τόσο χρήσιμο, για τα επόμενα post.

Γείτων said...

Στάσυμ να διευκρινίσω με αφορμή το σχόλιό σου, ότι εγώ το να γράφω κάτι,το απολαμβάνω. Απολαμβάνω τον τρόπο με τον οποίο το γράφω. Η ιστορία είναι εντελώς ασήμαντη."Το μόνο που μετράει είναι ο αφηγητής" μας είχε πει o S.King και δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Γράφω λοιπόν ορισμένα ποστς, με κριτηρια αισθητικά και όχι θεματικά. Με ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένα και τα συναισθήματα που εμπνέουν. Τώρα λοιπόν:

Εαν σε κάποιον δεν αρέσει η θεματολογία, ή έχει αντίθετη άποψη πάνω στο θέμα, Δεν με απασχολει.

Εαν κάποιος δε συμφωνεί με την αισθητική μου, Δεν με απασχολεί.

Εάν κάποιος θεωρεί ότι είμαι αδιάφορος και γι αυτό δεν με απασχολεί,μάντεψε! Δεν με απασχολεί

Αυτό που με απασχολεί είναι ότι τα σχόλια που είχα από τότε που άρχισα το blog μέχρι τη στιγμή που σχολίασε ο Don, μου άρεσαν. Και μου άρεσαν γιατί ήταν καλοπροαίρετα, από ανθρώπους που ήθελαν να μου πουν αν τους άγγιξε ενα κείμενο ή όχι και ταυτόχρονα και την καλημέρα τους. Είτε τους άρεσε το κείμενο είτε όχι εγώ τα σχόλια αυτα τα απολάμβανα γιατί ήτανε γραμμένα φιλικά και όχι ανταγωνιστικά, και πολλές φορές μάθαινα απο αυτά.

Καταλήγω. Στα δικά μου ποστ, τα σχόλια θα είναι γραμμένα με κατανόηση και φιλική διάθεση, είτε έχουν να πουν κάτι καλό ειτε κατι κακό. Φτιάχνω κάτι με μεγάλη φροντίδα, μοιράζομαι αυτά που νιώθω (και φυσικά θέλω να ξέρω και τι νιώθουν αυτοί που τα διαβάζουν), και θέλω να συνεχίσω να το κάνω.

Δεν κλείνω τα σχόλια στο ποστ αυτό γιατί πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που με όμορφη διάθεση θα έχουν κάτι να πουν, αλλά ό,τι ξαναδώ, παρόμοιο με τα προηγούμενα αίσχη (και πάντα στα δικά μου ποστ) Ε Φ Υ Γ Ε!

Τα ποστ μου γράφονται και δημοσιεύονται σύμφωνα με 2 παράγοντες.Την αισθητική και τα συναισθήματά μου. Οι ίδιοι 2 παράγοντες θα καθορίζουν και την τύχη του σχολιασμού τους.

This is how the story ends.
Καλησπέρες ντε!

Stasym said...

Η εξουσία που έχεις πάνω στα comments προφανώς και καθορίζεται από εσένα, που έχεις γράψει το post. Αν λοιπόν θέλεις να κρατήσεις μια τέτοια στάση, θα πρέπει να το κάνεις από την πρώτη στιγμή που ένα comment εμπεριέχει κάτι τέτοιο, έστω και σαν υποψία. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί όλο αυτό το σκέφτηκες εκ των υστέρων και δεν ενήργησες όταν θα έπρεπε. Αυτό ακριβώς εννοώ λέγοντας ότι στο παρόν post δεν έχει νόημα να Φ Ε Υ Γ Ο Υ Ν τα comments, γιατί, θέλοντας ή μη, άνοιξες μια συζήτηση με τον Don Arnaiz.

Τα σέβη μου.

Γείτων said...

Έχεις δικιο τη συζητηση την άνοιξα μη θέλοντας διότι παρασύρθηκα, και έχω ήδη μετανιώσει που δεν εφήρμοσα αυτό που λες εξ αρχής. Τώρα που είδα το ποστ μου να καταστρέφεται, και τα σχόλια του κειμένου μου να μετατρέπονται σε forum, έκλεισα τη συζήτηση (αυτή τη φορά θέλοντας), διευκρίνησα και τι θα γίνεται στο μέλλον, και το θέμα έληξε.
Καλησπέρες είπα; Είπα!