Saturday, November 25, 2006

Δεν βρέχει, σε φτύνουν


To ξέρω πως αμέλησα υπερβολικά το «συγγραφικό» μου έργο, αλλά σας ορκίζομαι πως δεν ήταν δικό μου το λάθος, αλλά όλων των άλλων! Το καλό (στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε κακό) άρχισε εκεί γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου, τότε που περιμέναμε τις πρώτες βροχές και κανένα καλό παιχνίδι από τον παναθηναικό.

Εκείνη την εποχή λοιπόν κατάφερα και έβαλα τελεία στο τελευταίο μου μάθημα ως προπτυχιακός φοιτητής και ανάλαφρος από «περιττά» βάρη κοιτούσα τη μελλοντική μου ζωή γεμάτος αυτοπεποίθηση και σιγουριά( εντάξει δεν ήταν και ακριβώς έτσι αλλά μπορούμε να το φανταστούμε κάπως έτσι). Με το ηθικό στα ύψη λοιπόν έμαθα τότε πως έγινα δεκτός στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα που τόσο ήθελα …τρελά πάρτυ, γιορτές, κεράσματα, ξενύχτια για να γιορτάσω την απίστευτη επιτυχία μου , αφού εάν δεν κάνω λάθος πρέπει να είμαι ο μοναδικός στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου (δυτικά του Μισσισιπή λέγαμε κάποτε) που καταφέρνει να μπει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών.

Εντάξει μωρέ, και τι σημαίνει πως τα μαθήματα αρχίζουν μέσα σε μια εβδομάδα; Με τέτοια ανυπομονησία που είμαι γεμάτος μέχρι και στον στρατό μπαίνω…! Για να λέμε την αλήθεια τα μαθήματα είναι κάπως πολλά, αλλά ευτυχώς είναι και δύσκολα οπότε μουδιάζει ο εγκέφαλος μετά την τέταρτη ώρα και εισέρχεσαι σε κατάσταση νιρβάνας. Τέλεια! Μεταπτυχιακό και μαθήματα αυτογνωσίας μαζί!

…ανοίγω τα μάτια πρωί της δευτέρας, πλένομαι, τρώω και φεύγω κατευθείαν για το πανεπιστήμιο.
Άτιμη ρουτίνα πόσο με κουράζεις: κλείνω τα μάτια για λίγο…και ήρθε Παρασκευή. Μην με κοιτάς, μη με ακουμπάς, μη μου μιλάς! Έχω εργασίες για την άλλη εβδομάδα.
Να βρω κοπέλα; Ναι μια στιγμή να κλείσω την πόρτα για να φορέσω τη στολή με την μπέρτα με την ησυχία μου.

Ο.Κ. θα μου φύγει ο υπερ-αγαπητός πισινούλης μου, αλλά τουλάχιστον θα έχω εξασφαλισμένο εργασιακό μέλλον. Ε μα φυσικά, ένα παλικάρι, ψηλό, μελαχρινό, όμορφο, με τόσα προσόντα είναι δυνατόν να μη βρει αμέσως δουλειά; Νομίζω πως σε κάποια διευθυντική θέση γράφει ήδη το όνομά μου…

Α! Άρχισε να βρέχει… Μα ποιος κανίβαλος φτύνει από τον πάνω όροφο;

3 comments:

Stasym said...

Αυτοβιογραφικό το blog και για τους τρεις μας... Είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά. Καλή αρχή, Ισοβίτη.

Γείτων said...

Πάντως δεν έφτυνα εγώ από πάνω στ' ορκίζομαι!

Ισοβίτης said...

Γείτονα σε πιστεύω, αφού είμαι σίγουρος πως κανένας από εμάς δεν έχει μετακομίσει ακόμα στον επάνω όροφο...