Monday, June 26, 2006

Παλιόχαρτα

Όταν δουλεύεις σαν φωτογράφος σε νυκτερινά κέντρα διασκέδασης, τα πράγματα είναι απλούστερα απ’ ότι ακούγονται. Αυτό που κάνεις ουσιαστικά θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως Πλασιέ "πολυτελείας" (δηλαδή ντυμένος σα λελές) στα μπουζούκια. Στην αρχή κυκλοφορείς ανάμεσα στα κύματα της περισσής χαράς που διακατέχει το χώρο προσπαθώντας να πείσεις ορδές μεθυσμένων να σου χαμογελάσουν (πιστέψτε με ακόμη και οι αφελείς που πείθονται καμιά φορά, δε χαμογελάνε και πολύ αφού διαπιστώσουν πόσο δυνατό είναι το flash μου). Στη δεύτερη φάση της δουλείας παίρνεις το πλατύτερο χαμόγελό σου, και πας καμαρωτός να δείξεις τα “δημιουργήματα σου” στους άμοιρους που τώρα έχουν αρχίσει πια να ξαναβρίσκουν την όρασή τους. Αντικρούεις τα επιχειρήματά τους περί εξωφρενικών τιμών γρήγορα και αποτελεσματικά, προβάλλοντας άλλες μορφές ακρίβειας (“Μα παιδάκι μου μισό μεροκάματο για μια φωτογραφία;” “Έλα μωρέ δυο πακέτα τσιγάρα είναι”),και αυτό ήταν όλο.
Ενώ λοιπόν σήμερα το βράδυ βρισκόμουν στο δεύτερο και δημιουργικότερο μέρος της εργασίας μου, έδειξα σε μία μητέρα 4 φωτογραφίες της κόρης της. Η κόρη (γύρω στα 20) ήταν μία απερίγραπτα όμορφη και γλυκιά κοπέλα και στις φωτογραφίες έμοιαζε με άγγελο. Αφού η μητέρα της ξεφύλλισε τις φωτογραφίες και αγόρασε τις 3, μου ζήτησε ευγενικά να της κάνω δώρο την τέταρτη. Της εξήγησα εξίσου ευγενικά ότι πραγματικά θα το ήθελα αλλά είναι κάτι το οποίο δεν επιτρέπεται από τα αφεντικά, εκτός και αν τις πλήρωνα από την τσέπη μου. Λίγο πριν αποχωριστεί την φωτογραφία , αφού την κοίταξε σαν να ήθελε να τη θυμάται για πάντα, κάρφωσε δύο από τα πιο θλιμμένα μάτια που έχω δει ποτέ, στα δικά μου κ με ρώτησε

“αφού θα τις πετάξετε στα σκουπίδια σαν παλιόχαρτα, γιατί δεν μπορώ να την κρατήσω; Η έστω να την αγοράσω λίγο πιο φθηνά;”

Πάγωσα. Καλή μου γυναίκα, πώς να μπορέσω να σου εξηγήσω ότι δεν είναι στο χέρι μου; Ότι αν ήταν, θα τύπωνα μία μεγέθυνση της φωτογραφίας και θα σου τη χάριζα με όλη μου την καρδιά; Ότι θα τύπωνα μάλιστα μια και για μένα, γιατί έχω ήδη ερωτευθεί το πλάσμα που με κοίταξε έτσι, έστω και για ένα μόνο εξηκοστό του δευτερολέπτου; Και όμως έχεις δίκιο. Είμαι αναγκασμένος να την επιστρέψω, ώστε να μετρηθεί και αυτή μαζί με ένα μάτσο μεθυσμένων νταήδων και γυναικών που μοιάζουν με διαφήμιση φτηνών καλλυντικών έτσι ώστε τα αφεντικά να διαπιστώσουν ότι δεν τους έκλεψα κρύβοντας τους πωλήσεις ισχυριζόμενος ότι χάρισα φωτογραφίες. Στη συνέχεια οι ορδές των σκυλιών της νύκτας παρέα με το πιο υπέροχο πλάσμα που συνάντησα εδώ και καιρό, το σπλάχνο σου, θα πεταχτούν. Σαν παλιόχαρτα. Στα σκουπίδια. Κι εσύ όχι απλά το ξέρεις, αλλά τα αφεντικά ποντάρουν στο ότι το ξέρεις Γιατί αυτό κάνουμε εμείς εδώ. Δημιουργούμε κάτι που για σένα είναι πολύτιμο και το κουνάμε μπροστά στο πρόσωπό σου προκαλώντας σε να μας πληρώσεις, όχι πια για να το κρατήσεις (δε θα ήσουν τόσο θλιμμένη αν ήξερες ότι θα μπορούσε τουλάχιστον κάποιος άλλος να κρατήσει αυτή τη φωτογραφία και να της ρίχνει μια ματιά που και που, είμαι σίγουρος) αλλά για να το σώσεις από την καταστροφή.

Νέος στη δουλειά…Δεν βρήκα το κουράγιο να βοηθήσω ούτε τη μάνα, ούτε εμένα τον ίδιο, παρακούοντας τις οδηγίες που είχα. Έσκυψα το κεφάλι, γύρισα την πλάτη και με τα μάτια κολλημένα στη φωτογραφία που κράταγα στο χέρι μου, προχώρησα προς το επόμενο τραπέζι. Προσπαθούσα με τη σειρά μου να την κρατήσω μέσα μου για πάντα, γιατί όσο και να το ήθελα ούτε καν εγώ, ο “δημιουργός”, θα είχα την ευκαιρία να την ξαναδώ. Και το πικραμένο βλέμμα της μητέρας έκαιγε την σπονδυλική μου στήλη, και αδυνατούσα να θυμηθώ κάποια στιγμή που να είχα σιχαθεί περισσότερο τον εαυτό μου.

6 comments:

Mari-R1 said...

αρκεί που θα θυμάσαι εσύ αυτή τη φωτογραφία..

Λίτσα said...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.

Epsilon said...

Τι κρίμα, πάντως αν σ'άρεσε τόσο, μπορούσες να την κρατήσεις για το αρχείο σου...

ZissisPap said...

Απόφαση στιγμής...
απόφαση ζωής...

Anonymous said...

... ή να ζητήσεις να φωτογραφήσεις τον άγγελο κάποια άλλη στιγμή...
σε κάποιον άλλο χώρο...
απλά γιατί το γούσταρες...

Γείτων said...

χεχε θα το θελα πολυ magica αλλά όπως λέω και στο προφιλ μου εγώ είμαι ο ντροπαλός της παρέας :)
Ευχαριστώ για τα comments παίδες και καλως ήρθατε στο Τριαγώνια :)